Eind januari vertrok ik samen met Romeo richting Tel aviv om daar 1 overnight te doen en de dag erna naar Eilat te vliegen waar de wedstrijd doorging.
De reis verliep niet zonder kleurscheuren, Controles op de luchthaven waar ze onze koffers uitkeerden en meermaals gescreend werden, Fietsen die op een dak van een auto gebonden werden. Met andere woorden, ik was blij toen we aankwamen in het hotel en ik wat kon rusten en vaststellen dat alles ok was met mijn materiaal. De dagen voordien ruste ik vooral veel en verkende ik het zwemgedeelte en fietsparcour. Ambities waren een podiumplaats in agegroup maar vooral een goed gevoel ier aan overhouden. Smorgens ging ik alles klaarmaken en controleerde ik nog even mijn fiets en begaf ik mij richting zwemstart. Ik plaatste me op de eerste rij om zo snel mogelijk het water in te zijn. De zwemstart verliep goed en ik was snel los en kwam in een goeie groep, eenmaal exit water hoorde ik dat ik als 12de uit het water kwam. Eens op de fiets was het genieten en afzien samen. Het fietsparcour was in de woestijn maar begon met een loodzware klim die we straks naar beneden gingen moeten lopen. Boven op de berg was de 2de wissel zone, maar eerst moest ik nog naar het keerpunt. Dit was een lange rechte baan, golvend kilometers lang. Dit maakte het gemakkelijk om te zien in welke positie ik lag, tot men verbazing zag ik bijna niemand tot ik op 4km van het keerpunt de eerste zag terug keren, toen kon het tellen beginnen. Aan het keerpunt was nog 10 man voor, zodat ik in T2 kwam en 8ste hoorde afroepen , dat klopte want ik had er nog 2 ingehaald. Snelle wissel en weg was ik. Wat normaal voor mij het leukste deel van de race is was nu een hel,10k naar beneden lopen aan 4-5% is niks voor mij. Tegen dat ik beneden kwam had ik blaren van jewelste. Door deze blaren liep ik niet meer fatsoenlijk maar kon ik toch mijn plaats behouden. Zo finishte ik 8ste algemeen, 1ste in men agegroup en 1ste agegrouper! De eerste was binnen en hopelijk volgen er nog!
1 Reactie
Na mijn avontuur in de woestijn nam ik enkele belangrijke beslissingen. Seizoen 2015 ging het seizoen van de lange afstand worden en van de samenwerking met Frederik Van Lierde als coach.
De jaarplanning werd samen met Frederik bekeken en zo waren we er snel aan uit welke lange afstand triathlon ik ging deelnemen. Periode en omgeving van deze triathlon spraken me enorm aan.Ironman South-Africa deze ging et worden, en zo was ik ook snel ingeschreven. Als voorbereidingswedstrijd had ik samen met Romeo, men buddy en sponsor beslist om deel te nemen in Eilat aan de Israman.Alle voorbereidingen werden getroffen en stages werden gepland. De trainingen verliepen goed , ook al was dit voor mij aanpassen daar ik minder en trager moest trainen dan voorbije jaren. Halfweg december vluchte ik naar warmere oorden om een klein blokje te leggen in het fietsen. Hotel dynastic is daarvoor mijn toevluchtsoord en dit al voor 2 jaar, het is er ideaal met beneden het hotel een zwembad waar we baantjes kunnen trekken voor het ontbijt. Het vast stramien was dan ook veelal hetzelfde. Opstaan, zwemmen,ontbijten,fietsen of lopen en rusten. De weergoden waren ons goed gezind en ik kon deze stage op 1dag na in het droge afwerken. Deze periode is fijn omdat je veelal omringd ben door profploegen waar je soms eens kunt bij aanpikken enzo de kilometers aan een mooi tempo maar in bunch kunt afwerken. Trainen thuis deed ik met de mtb op de weg, vooral door de slechte weersomstandigheden maar ook om aan kracht te winnen op de fiets. Tussen kerst en nieuwjaar vertoefde ik op men eentje in Lanzarote. Ik had daar een appartementje gehuurd op 5min stappen van het stedelijk zwembad. Alle traingen konden perfect afgewerkt worden onder warme en winderige omstandigheden wat men ook van op een eiland verwacht. 2 weken alleen is lang en mentaal zwaar, maar gelukkig had ik men vriendin en familie thuis die me motiveerde om deze periode uit te doen. Ondertussen had ik een nieuwe hoofd sponsor gevonden die dit voor mij alles mogelijk maakt, waarvoor nog eens bedankt Redd-Properties. Up to Israman for another story. Het is de tijd van de feestdagen, een ideaal moment voor terugblik op mijn sportief jaar 2014.
Algemeen kan je stellen dat mijn seizoen 2014 redelijk goed was met vooral de nadruk op zwemmen en lopen. Ik werkte aan mijn zwemtechniek; bracht veel tijd door in het zwembad en dit loonde. De progressie was duidelijk merkbaar, ik zwom beter en beter en dat gaf me enorme voldoening want zwemmen was toch altijd mijn groot zwart beest geweest. De vele looptrainingen resulteerden ook, zo behaalde ik op enkele loopwedstrijden mooie ereplaatsen. Het fietsen bleef wat achterwege mede door slecht weer en het verafschuwen van de rollen! Een eerste stage werd afgewerkt kort na nieuwjaar in Benidorm. Ik ging er redelijk hard tegenaan, verteerde alle trainingen goed tot de laatste dag. Ik had last van een gezwel, wat later vastgesteld door de specialist een abces was. Dit abces werd operatief verwijderd maar zo stond ik van half januari tot begin maart aan de kant met mijn zwemmen en fietsen. Lopen was het enige wat ik kon en ook deed, weken van 100km waren geen uitzonderingen. Deze periode was best frustrerend en maakte mij onaangenaam. Begin maart begon ik stilaan terug te fietsen en te zwemmen maar de vele inspanningen voor mijn blessure waren voor niks geweest. Het zwemmen ging voor geen meter. Met de eerste wedstrijden in zicht wist ik al op voorhand dat mijn vormpeil niet ok zou zijn. Eind maart nam ik deel aan de veloopzwem van De Haan. Een 11de plaats en een enorme ontgoocheling erbij. Ik zou me niet laten kennen en trok met veel zin terug op stage naar Spanje. Deze stage ging naar jaarlijkse traditie door in Salou. Samen met Jeff en Piet trokken we eropuit om onze conditie bij te werken met maar 1 doel, de drie luik in juni (Duren Duitsland, Clubkampioenschap en CISM Nederland) Een eerste kleine test volgende kort op de stage in Lille waar een 15de plaats het hoogst haalbare was toen voor mij. Daarna volgden nog enkele weken van doorgedreven training met oa een stage met de militaire ploeg en snelheidstrainingen waarbij mijn vader me als dernyman vergezelde. Begin juni was de eerste wedstrijd van de 3races in 20dagen tijd. Die ging door in Duren net over de grens in Duitsland. Het was de eerste maal dat deze daar doorging op de halve afstand. De wedstrijd verliep goed maar ook niet super. Ik zwom op mijn toenmalig niveau en fietste ondermaats door het moeilijk verzet. Ik had dus veel goed te maken in het lopen, haalde alles uit de kast en finishte als 10de ALG. Een week later stond een thuismatch op het programma, een kwart triathlon in men eigen gemeente en tevens het clubkampioenschap. Ik had er wel zin in ook al was dit een stayerwedstrijd. Ik zwom terug op niveau; in het fietsen kon ik dankzij enkele ploegmaats aansluiting vinden met de kop van de wedstrijd zodat ik alles op alles kon zetten op mijn lopen. Jammergenoeg waren er die dag 2 sterkere atleten en eindigde ik op een 3de plaats maar als clubkampioen. Veel recuperen kon ik niet want 1dag later moest ik al terug vertrekken om een CISM in Nederland te doen. De vermoeidheid begon zich op te stapelen in mijn lichaam en met enkele landen die hun olympische toppers aan de start lieten komen was voor mij een 16de plaats het hoogst haalbaar. Na een goeie week rusten hervatte ik mijn wedstrijden met deelname aan het BK stayer. Het weer zette een grote domper op het wedstrijdverloop. Mijn resultaat was dan ook slecht. Ik was totaal niet in staat om een wedstrijd naar behoren af te werken en de omstandigheden waren er teveel aan! Het was op en de conditie zat ver weg! Het enige wat me nu kon helpen was een goeie trainingsblok. Die trainingsblok bestond voornamelijk uit veel fietsen. Zo trok ik enkele weekends naar de Ardennen. Het lopen ging goed dus probeerde ik dat niveau te behouden. Maar het zwemmen werd verwaarloost met alle gevolgen van dien voor de volgende races! Begin augustus nam ik samen met de militaire ploeg deel aan de Europacup in Warendorf. Ik werkte een voortreffelijke wedstrijd af, behaalde brons en we samen met het team wonnen we het landenklassement. Enkele dagen later won ik ook de Sycod beachtriathlon. Met de conditie zat het goed enkel rust kon nu mij nog beter doen presteren. 15 augustus was de dag dat het ging en moest gebeuren, de 70.3 EK ironman in Wiesbaden! Het zwemmen verliep goed maar niet super,eenmaal op de fiets kwam ik in mijn ritme. Ik kon me vooropgestelde wattage aanhouden en had een goed gevoel tot dat…. Ik had blijkbaar onderweg een gelleke verloren en een refree had dit gezien. Zonder veel uitleg nam hij me uit koers, alles waar ik zo voor getraind had. Het budget dat erin was gegaan, ik was furieus, radeloos en ontgoocheld. Ik probeerde de wedstrijd en het voorval te plaatsen. Er waren 2 dingen mogelijk. Ofwel bleef ik bij de pakken zitten en liet ik seizoen aan mij voorbij gaan. Ofwel probeerde ik men conditie op peil te houden om alsnog een mooie afsluiter te behalen van mijn seizoen op de halve van Deinze. Starten in Deinze deed ik zonder ambitie want ik voelde dat mijn piekperiode stilaan voorbij was. Ik zwom een van men slechtere wedstrijden maar kon mooi terug naar voor schuiven op de fiets, om dan in het lopen men duiveltjes te ontbinden. Van een 15de plaats schoof ik op naar een 8ste plaats; de voldoening greep me aan tijdens de wedstrijd ! Ik was superblij met mijn resultaat ... De Zwintriathlon was mijn laatste wedstrijd dit seizoen, daar ik mijn militaire dienst zou gaan doen Afghanistan vanaf midden September. De wedstrijd verliep niet al te best maar ik wou gewoon genieten en finishte met het gevoel van hier kom ik terug en wil ik beter presteren. Dit was mijn 2014!! Alvast bedankt aan iedereen voor de steun ! Samen met enkele teammakkers trok ik richting Lille daar stond een kwart triathlon op programma, het was een mooie dag voor 4mei te zijn! Plezier maken daar waren we voor gekomen en dit was het ook. Ik had plaats genomen op de eerste rij aan de start. En weg waren we, ik had deftig gezwommen en zag in de wissel Gert en Bart staan en wist ik dat ik goed gezwommen had.Ik begon te fietsen als een bezetene en kon zo beginnen lopen in Bart zijn zog! Ik liet hem na enkele kilometers gaan want die liep veels te hard en langzaam aan zag ik hem weglopen. Delphine en Hilde stonden langs de kant en ik vroeg hoeveel Glenn voren zat omdat Glenn normaal voor mij uit het water komt maar dit was het feit niet en hij had het gat niet dicht gefietst! Ik liep een goeie 10k en eindigde 15de in een mooi bezet deelnemersveld. D-DAY 1Juni Extreme man duren. Samen met enkele midlonners zakte ik af richting Duren om daar de halve triathlon te doen.Deze periode was mijn eerste piek van dit seizoen! Ik kon een deftige zwem afleggen en kon zo in een mooie positie beginnen fietsen.Het fietsparcour viel me enorm zwaar tegen de wind was gedraait en maakte het parcou enorm zwaar waardoor ik terug alles op het lopen moest zetten! Ik liep het bloed in men schoenen en finishte verbaasd,blij en emotioneel als 10de algemeen! Slechts een week later stond een thuismatch op het programma met de triathlon in Oostduinkerke dat tevens clubkampioenschap was. Ik zwom voor mijn doen goed en met behulp van locomotief Gert kwamen we terug aangesluiten bij de voorste groep van de race! Het lopen was snikheet en samen met makker Arne kon ik de run afwerken tot dat we op het laatste nippertje nog moesten sprinten door ons slenteren! Clubkampioen en een 3de plaats ALG Drie dagen nadien werkte ik een wedstrijd in Nederland af tussen verschillende toppers als bruykhankov,parienko,goldovsky,lieto een nog enkelen! Dit was een wedstrijd met de nationale militaire ploeg.Het was een toffe week met veel rust en veel fun! Het was een hele ervaring om dit te mogen meemaken en hopelijk komen er nog vele!! Over de wedstrijd zelf stond ik aan de zwemstart net achter bruykhankov maar dat was ook de laatste maal dat ik hem zag tot op de fiets, ik zwom 21'40 op 1500m wat voor mij goed is en in het fietsen wat 40k was klokte ik af met 58'! Het leukste kon beginnen in de zon en 30° op een circuit lopen dat gaf me een boost. Het lopen werkte ik af met iets van rond 35'20 op 10,3k. Dat was goed voor een 16de plaats waar ik zeker tevreden mee was. Na een welgeslaagde eerste deel van mijn seizoen kan ik tevreden terug blikken. Ik behaalde een top10plaats alg en 3plaats AG,een podium plaats en een TOP20 plaats op sterke bezette wedstrijd en dit in 3 wedstrijden op 10dagen tijd! Nu kon ik genieten van enkele dagen rust!
Na een lang frustrerende periode (nog eens sorry aan de personen rondom mij) en ambetant rond te lopen mocht ik terug beginnen fietsen eind februari. Dit was dan ook de ideale gelegenheid om door te fietsen naar de 20km van Kortemark, met een goed gevoel fietste ik samen met Jeremy naar ginder en liep daar dan de 20k in 1h12!Best tevreden was ik na deze slechte periode! 22Maart, regen,wind,koud.Dit is alles wat hoort bij de zwemloop in De Haan. Zwemmen gebeurde in een zwembad, de motivatie was top maar dit werd na mijn dramatisch zwemnummer redelijk gekelderd!50ste zwemtijd! Na het zwembad uit te stormen en wat te bedaren raapte ik alles samen en besliste van er een patat op te geven! Paar plaatsen gewonnen in de wissel en gevraagd aan teammate wim om me wat te piloteren maar na een goeie 200m in zen wielen weggereden en het goeie wiel gepakt van Der macina Van Bouverie en zo fietsten we als bezetene onze rondjes, wat resulteerde in 1ste fietstijd.Daardoor wss wel wat kruit teveel verschoten en kwam ik in het begin van het looponderdeel wat in de problemen en eindigde zo op een 11de plaats! Hierna volgde de Grand Raid de Nisramont! ik blijf dit een zotte en onverstandige wedstrijd vinden maar het gevoel en plezier die je er beleeft laat me telkens terug gaan! Dit jaar nam ik er deel met Delphine in een mix team op de Lite versie! De wedstrijd was voor mij geen wedstrijd dat was gewoon pure fun en genieten van begin tot einde, mekaar motiveren, lachen,roepen en dan de emoties aan de aankomst! Fantastisch en er 3de worden bij de mix was een mooie meenemer! Naar gewoonte trek ik dan steeds een periode naar Salou samen met mijn buddy's Jeff en Piet! De stage was teug epic! Een goeie stage met veel trainen,genieten en veel leute maken zoals we zouden zeggen! We kwamen terug met een goed gevoel maar terwijl ook redelijk vermoeid! Na een vermoeiende periode en tegen beter weten in van men coach nam ik toch deel aan het BK sprintduathlon in Doornik, had ik da geweten was ik thuis gebleven en me de ontgoocheling bespaart! We begonnen aan het eerste looponderdeel en na de eerste kilometer keek ik op men horloge en liepen we boven de 20 per uur en ze liepen met een groepje gwn weg! EEEEUUUHHH daarvoor ben ik niet getraind ik heb dan maar alles laten begaan en wat werk proberen te verrichten voor Olivier die mee was als 2de master in onze bende maar tevergeefs konden we hem niet verder helpen! Ik eindigde 36ste met 2' van de eerste en was enorm ontgoocheld, ik was kapot niet genoeg gerecupereerd! Na een telefoontje en babbel met Jurgen ging alles al veel beter en relativeerde ik en kon het echte seizoen beginnen!
|