Het is de tijd van de feestdagen, een ideaal moment voor terugblik op mijn sportief jaar 2014.
Algemeen kan je stellen dat mijn seizoen 2014 redelijk goed was met vooral de nadruk op zwemmen en lopen. Ik werkte aan mijn zwemtechniek; bracht veel tijd door in het zwembad en dit loonde. De progressie was duidelijk merkbaar, ik zwom beter en beter en dat gaf me enorme voldoening want zwemmen was toch altijd mijn groot zwart beest geweest. De vele looptrainingen resulteerden ook, zo behaalde ik op enkele loopwedstrijden mooie ereplaatsen. Het fietsen bleef wat achterwege mede door slecht weer en het verafschuwen van de rollen! Een eerste stage werd afgewerkt kort na nieuwjaar in Benidorm. Ik ging er redelijk hard tegenaan, verteerde alle trainingen goed tot de laatste dag. Ik had last van een gezwel, wat later vastgesteld door de specialist een abces was. Dit abces werd operatief verwijderd maar zo stond ik van half januari tot begin maart aan de kant met mijn zwemmen en fietsen. Lopen was het enige wat ik kon en ook deed, weken van 100km waren geen uitzonderingen. Deze periode was best frustrerend en maakte mij onaangenaam. Begin maart begon ik stilaan terug te fietsen en te zwemmen maar de vele inspanningen voor mijn blessure waren voor niks geweest. Het zwemmen ging voor geen meter. Met de eerste wedstrijden in zicht wist ik al op voorhand dat mijn vormpeil niet ok zou zijn. Eind maart nam ik deel aan de veloopzwem van De Haan. Een 11de plaats en een enorme ontgoocheling erbij. Ik zou me niet laten kennen en trok met veel zin terug op stage naar Spanje. Deze stage ging naar jaarlijkse traditie door in Salou. Samen met Jeff en Piet trokken we eropuit om onze conditie bij te werken met maar 1 doel, de drie luik in juni (Duren Duitsland, Clubkampioenschap en CISM Nederland) Een eerste kleine test volgende kort op de stage in Lille waar een 15de plaats het hoogst haalbare was toen voor mij. Daarna volgden nog enkele weken van doorgedreven training met oa een stage met de militaire ploeg en snelheidstrainingen waarbij mijn vader me als dernyman vergezelde. Begin juni was de eerste wedstrijd van de 3races in 20dagen tijd. Die ging door in Duren net over de grens in Duitsland. Het was de eerste maal dat deze daar doorging op de halve afstand. De wedstrijd verliep goed maar ook niet super. Ik zwom op mijn toenmalig niveau en fietste ondermaats door het moeilijk verzet. Ik had dus veel goed te maken in het lopen, haalde alles uit de kast en finishte als 10de ALG. Een week later stond een thuismatch op het programma, een kwart triathlon in men eigen gemeente en tevens het clubkampioenschap. Ik had er wel zin in ook al was dit een stayerwedstrijd. Ik zwom terug op niveau; in het fietsen kon ik dankzij enkele ploegmaats aansluiting vinden met de kop van de wedstrijd zodat ik alles op alles kon zetten op mijn lopen. Jammergenoeg waren er die dag 2 sterkere atleten en eindigde ik op een 3de plaats maar als clubkampioen. Veel recuperen kon ik niet want 1dag later moest ik al terug vertrekken om een CISM in Nederland te doen. De vermoeidheid begon zich op te stapelen in mijn lichaam en met enkele landen die hun olympische toppers aan de start lieten komen was voor mij een 16de plaats het hoogst haalbaar. Na een goeie week rusten hervatte ik mijn wedstrijden met deelname aan het BK stayer. Het weer zette een grote domper op het wedstrijdverloop. Mijn resultaat was dan ook slecht. Ik was totaal niet in staat om een wedstrijd naar behoren af te werken en de omstandigheden waren er teveel aan! Het was op en de conditie zat ver weg! Het enige wat me nu kon helpen was een goeie trainingsblok. Die trainingsblok bestond voornamelijk uit veel fietsen. Zo trok ik enkele weekends naar de Ardennen. Het lopen ging goed dus probeerde ik dat niveau te behouden. Maar het zwemmen werd verwaarloost met alle gevolgen van dien voor de volgende races! Begin augustus nam ik samen met de militaire ploeg deel aan de Europacup in Warendorf. Ik werkte een voortreffelijke wedstrijd af, behaalde brons en we samen met het team wonnen we het landenklassement. Enkele dagen later won ik ook de Sycod beachtriathlon. Met de conditie zat het goed enkel rust kon nu mij nog beter doen presteren. 15 augustus was de dag dat het ging en moest gebeuren, de 70.3 EK ironman in Wiesbaden! Het zwemmen verliep goed maar niet super,eenmaal op de fiets kwam ik in mijn ritme. Ik kon me vooropgestelde wattage aanhouden en had een goed gevoel tot dat…. Ik had blijkbaar onderweg een gelleke verloren en een refree had dit gezien. Zonder veel uitleg nam hij me uit koers, alles waar ik zo voor getraind had. Het budget dat erin was gegaan, ik was furieus, radeloos en ontgoocheld. Ik probeerde de wedstrijd en het voorval te plaatsen. Er waren 2 dingen mogelijk. Ofwel bleef ik bij de pakken zitten en liet ik seizoen aan mij voorbij gaan. Ofwel probeerde ik men conditie op peil te houden om alsnog een mooie afsluiter te behalen van mijn seizoen op de halve van Deinze. Starten in Deinze deed ik zonder ambitie want ik voelde dat mijn piekperiode stilaan voorbij was. Ik zwom een van men slechtere wedstrijden maar kon mooi terug naar voor schuiven op de fiets, om dan in het lopen men duiveltjes te ontbinden. Van een 15de plaats schoof ik op naar een 8ste plaats; de voldoening greep me aan tijdens de wedstrijd ! Ik was superblij met mijn resultaat ... De Zwintriathlon was mijn laatste wedstrijd dit seizoen, daar ik mijn militaire dienst zou gaan doen Afghanistan vanaf midden September. De wedstrijd verliep niet al te best maar ik wou gewoon genieten en finishte met het gevoel van hier kom ik terug en wil ik beter presteren. Dit was mijn 2014!! Alvast bedankt aan iedereen voor de steun !
0 Reacties
|